Παλιες σκεψεις ανακατωμενες με καινουργιες!

Σημερα ειναι μια απο αυτες τις νυχτες...
Υπνος δεν με πιανει,τα τσιγαρα τελειωνουν,οι σκεψεις πηγαινοερχονται ανακατα στο νου μου δημιουργοντας ενα γνωριμο σφιξιμο στο στηθος.Το καλωσορισα πια σαν παλιο φιλο...
Εχει πλακα οταν σε τριγυριζει η καταθλιψη...Την μια εισαι στον ουρανο εχοντας αποφασισει πορεια και την αλλη βουλιαζεις στις τυψεις του αυτοοικτιρμου..
Σημασια δεν εχει ποσες φορες θα πεσεις αλλα ποσο γρηγορα θα σηκωθεις λεει μια φωνη μεσα μου και χαμογελαω με πικρα.Καπου το διαβασα αλλα μου φαινεται λιγο.Μηπως μπορει κανεις να μου πει τον τροπο???
Οι φιλοι αποδειχτηκαν ανεπαρκεις.Μονο γελοιες συμβουλες και στεγνη κριτικη.Οι συγγενεις αμειληκτοι.Θελουν να εισαι οπως πριν.
Το μονο που ηθελα ηταν εναν ωμο να κλαψω και μια κουβεντα παρηγοριας.Δεν πειραζει φιλε,εδω ειμαι εγω,ξερω πονας αλλα καποια στιγμη θα περασει θα τα καταφερουμε μαζι,διπλα σου ειμαι σε καταλαβαινω...
Οταν χανεις τα παντα και η ζωη σου κομματιαζεται χωρις να μπορεις να κανεις κατι μονο αυτο θες να ακουσεις.Δεν εχει σημασια ποιος εφταιξε και εσυ να τα εχεις κανει ολα παλι πονας.Κοιμασαι οταν μπορεις και ξυπνας βλεπωντας τον κοσμο με τα ματια της θλιψης.Ψαχνεις απεγνωσμενα καπου να πιαστεις,ζητας αδεξια μια σανιδα σωτηριας.Δυσκολα καποιος θα σου ριξει σωσιβιο...
Και αν βγεις σε καποιο ερημονησι,ναυαγος στη θαλασσα της ζωης θα ανακαλυψεις οτι δεν εισαι μονος σου.
Διπλα σου εχεις και αλλους ναυαγους.Μαζι θα περιμενετε την σωτηρια.Αυτος ομως που ταξιδευει σε γερο σκαρι ειναι παντα μονος...και λευτερος!
Και αν σε παρει συνεπιβατη στο πλοιο του δεν θα ειναι για πολυ ο οδηγος σου.Θα σε βοηθησει να αρματωσεις το δικο σου σκαρι,να πλεεις ισοτιμα στο πλαι του,να ορθοπλωρειτε μαζι και στη μπουνατσα και στις φουρτουνες.
Αν δεν τα καταφερεις βουλιαξες.Αλλα το χειροτερο ειναι να'χεις το καλοταξιδο σκαρι,ετοιμο να φουσκωσει τα πανια του στο πελαγος και συ να δειλιαζεις περιμενωντας μονο τον καλο καιρο και τους ανεμους.Αργα-αργα η θαλασσα θα φαει το ξυλο σου και συ θα βουλιαξεις στο λιμανι,μετρωντας τα αν και τα ισως ενος ταξιδιου που ποτε δεν εκαμες,μιας ζωης που ποτε δεν εζησες...
Καπετανιος γεννηθηκες και οι επιλογες ειναι μονο δικες σου...

Το κειμενο το εγραψα τωρα αλλα μιλαει για μια παλια κατασταση της ζωης μου.Καποτε βουλιαξα αλλα ξαναφτιαξα μονος το πλοιο μου και αρχισα να ξαναμαθαινω να ταξιδευω απο την αρχη.Καλα τα πηγα,γνωρισα πολλες μακρινες εξωτικες πολιτειες που αφησα πισω μου γιατι τωρα ταξιδευω διπλα σε ενα πανεμορφο τρικαταρτο σκαρι!Δεν ξερω που θα καταληξω αλλα δεν με νοιαζει.Τωρα εμαθα!
Ο τροπος ειναι να δεχεσαι τις τρικυμιες της ζωης ως μεσο μαθησης.Αν δεν φας αλμυρα δεν γινεσαι καλος καπετανιος λεγαν οι παλιοι.Και αν δεν πληγωθεις δεν θα μαθεις να γιατρευεσαι.Και τελικα ισχυει αυτο που διαβασα σε καποιο βιβλιο.Το τι θα πετυχουμε εξαρταται 10% απο αυτα που μας συμβαινουν στη ζωη και 90% απο τον τροπο που τα επεξεργαζομαστε.Πολλα ταξιδια να εχουμε!!!