Καιρο ειχα να γραψω κατι...
Καθε μερα ολο και κατι συμβαινει που θελω να μοιραστω,αλλα η κουραση δεν με αφηνει.Πολλες ωρες δουλειας και λιγος χρονος.Καλα λενε οτι πλουσιος δεν ειναι αυτος που εχει χρηματα αλλα αυτος που εχει ελευθερο χρονο.Και πιο ευτυχισμενος θα ελεγα...
Εχω την εντυπωση οτι τα παντα στη ζωη μου τα εχω κανει αργοτερα.Μαλλον λειτουργω με χρονοκαθυστερηση οπως τα χρηματοκιβωτια στις τραπεζες..
Εμεινα μονος οπως ηθελα πολυ μεγαλος...Αργα εγινα ανεξαρτητος,αργα εμεινα μονος μου,αργα αρχιζω να καταλαβαινω καπως τη ζωη και τους ανθρωπους..
Πρωτο σοβαρο συμπερασμα οτι η εμπειρια δεν ειναι θεμα ηλικιας αλλα βιωματων και εξαρταται απο τον τροπο που τα επεξεργαζομαστε.Και πολυ συχνα πρεπει να παθεις για να μαθεις!Αρκει να το αντιληφθεις και να μην ξαναπεσεις στα ιδια σφαλματα...
Θα μπορουσα να αναφερω δεκαδες προσωπικα παραδειγματα αλλα δεν εχει νοημα τωρα..
Το μονο που ξερω ειναι οτι προσπαθω.Να κανω ονειρα,να βαζω στοχους και να προσπαθω..
Δεν εχει σημασια αν τα καταφερω.Απο αυτη την διαδικασια μονο κερδισμενος θα βγω.Και καλυτερος!
Διαβασα προχτες για ενα Γερμανο που στα 62 του μολις πηρε τη συνταξη,ξεκινησε να κανει μετην μηχανη του τον γυρο της γης!Αλλοι ειναι με τα τσαγια και τα χομομηλια και αυτος τωρα βρισκεται στην Αφρικη μετα απο 28 χωρες και συνεχιζει.Θα ηθελα να του σφιξω το χερι αν περναγε απο την Ελλαδα.
Αντε τωρα να τον πεις αυτον παππου!Και μεις μιζεριαζουμε και κλαψουριζουμε οτι δεν εχουμε χρονο,δεν αντεχουμε ,μεγαλωσαμε κλπ.Σαν την φιλη μου την Μ.Στα 40 της εχει ηδη γερασει..Ηδη φροντιζει για το πως θα περναει το χρονο της οταν παρει συνταξη..Και οταν της πεις κατι ειναι τοσο εγωιστρια που προσπαθει να μειωσει τα δικα σου πεπραγμενα και δεν ακουει τιποτα.Να προχτες που γρανζουναγα την κιθαρα μου ηρθε και αφου μου ειπε οσα ηξερε περι μουσικης και μετα ε!μεχρι τα εκατο σου θα'χεις μαθει.
Δεν της ειπα τιποτα.Τι να της πω... για την χαρα της μουσικης,της μαθησης ,της δημιουργιας?
Οτι πετρα που κυλαει δεν χορταριαζει?Να τη μειωσω και γω για τις δικες της επιλογες?Η οτι σημασια εχει το ταξιδι?Δεν ειπα τιποτα...ισως και να επρεπε.Πιο πολυ στεναχωρηθηκα γιατι ξερω οτι θα μπορουσε ναναι αλλιως γιατι εχει πολλα προτερηματα.Αλλα ο εγωισμος δεν την αφηνει.Και δεν ειναι η πρωτη φορα...
Αποφασισα να μην ξαναμοιραστω σχεδια και ονειρα μαζι της..Τετοιοι ανθρωποι δυστηχως με την αρνητικη τους ενεργεια σου απορροφουν την δικη σου θετικη.Και ειναι κριμα...Δυστηχως δεν μπορω να την θεωρω πια φιλη μου..Μου εχει σταθει αλλα αυτο τελικα δεν φτανει...
Ελπιζω μονο καποτε να καταλαβει αυτο που ειπε ο Γερμανος που σας ελεγα προηγουμενως..<<Απο την στιγμη που θα αισθανθεις γερος,τοτε και γινεσαι.Σε οποιαδηποτε ηλικια>>!