Ολοι εχουμε κλιση σε κατι.Αλλος ειναι καλος σε καποιο αθλημα,αλλος στη μουσικη αλλος στα μαθηματικα,αλλος δανειζεται και δεν επιστρεφει τις γομες των συμμαθητων του οποτε γινεται γιαπης η τραπεζιτης,αλλος λεει ψεματα και καρφωνει τους συμμαθητες του και γινεται πολιτικος κ.ο.κ. Εμενα ομως μου αρεσε κατι διαφορετικο..Ο ΘΟΡΥΒΟΣ!!
Οταν ημουν λιγων μηνων ανακαλυψα οτι μπορουσα να τραγουδαω.Το πρωτο μου κοινο ηταν οι γονεις μου που παντα ετρεχαν να με ανταμοιψουν για τις ικανοτητες μου,αλλοτε με το μπιμπερο αλλοτε με την πιπιλα και καμια φορα με κουνημα μεχρι που κοιμομουν(αργοτερα εμαθα οτι φορουσαν ωτασπιδες).
Λιγα χρονια μετα το αγαπημενο μου παιχνιδι ηταν να παιρνω δυο καπακια απο κατσαρολες και να τα χτυπαω δυνατα.Αυτο ειχε ως αποτελεσμα να παιζω και κυνηγητο με τους δικους μου που μην κατονοωντας το ταλεντο μου, κλειδωναν την κουζινα στερωντας μου τη χαρα της φασαριας!
Αυτο συνεχιστηκε για αρκετα χρονια μεχρι που στα δωδεκα μου ανακαλυψα την ROCK!
Πρωτες κασσετες, κατι γραμμενες κασσετες των BEATLES δωρο του θειου μου που ηταν dj σε μια παλια , τοτε ακομα ντισκοτεκ.
Πρωτοι δισκοι (βινυλιο) δωρο της μεγαλυτερης ξαδελφης απο την Αθηνα ηταν οι RAINBOW-DOWN TO EARTH και ενα live τωνSTEVE MILLER BAND.Πρωτο στερεοφωνικο ενα STAREN (ολα σε ενα ενισχυτης-ραδιοφωνο-κασσετοφωνο),κατι τεραστια ηχεια RISING και ενα ONKYO πικαπ.Ολα τα εχω μεχρι σημερα.
Θυμαμαι με τη χαρα μαζευα τους φιλους μου και ακουγαμε τα ιδια βινυλια ξανα και ξανα!
Ηταν αρχες της δεκαετιας του 80 οποτε οπως ηταν φυσικο περασαμε ολοι στο ΗΕΑVY METAL.SCORPIONS-IRON MAIDEN-AC/DC-SAXON καθως και ολα τα συγκροτηματα του τοτε NWOBHM.
Εκεινη την εποχη ηταν πολυ δυσκολο να βρεις να αγορασεις κασσετες οι δισκους στο νησι μου.Τα λιγο απο ολα μαγαζια μονο κατα λαθος εφερναν rock και οι παραγγελιες ηταν δυσκολες και αργουσαν.(Δεν υπηρχε αεροδρομιο στο νησι και το καραβι εκανε με καλο καιρο σχεδον μια ημερα να φτασει στον Πειραια).
Καποια στιγμη αποφασισα να μαθω ηλεκτρικη κιθαρα.Θυμαμαι οτι μαζευα δραχμουλα-δραχμουλα το ποσο για να την αγορασω.Η ελλειψη δασκαλων μουσικης στο νησι ομως τοτε και οι ονειροκλεφτες(ξερετε ολοι σας ποιοι ειναι αυτοι) με εκαναν να το ξεχασω.ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!Θα σας πω γι'αυτο παρακατω...
Καποια στιγμη τυχαια στο μοναδικο τοτε βιβλιοπωλειο του νησιου επεσε το ματι μου στο περιοδικο pop και rock.Aυτο ηταν!
Αρχισα να ενημερωνομαι.Αρχισα να ακουω ραδιοφωνο (Γ.ΠΕΤΡΙΔΗ)και να γραφω με ενα παλιο κασσετοφωνο οσα τραγουδια μου εκαναν εντυπωση στην αρχη τους η απο την εκφωνηση.Σημειωνα τα ονοματα των καλλιτεχνων και παραγγελνα οσους δισκους αντεχε η τσεπη μου απο το τοτε <<ΔΙΣΚΑΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ>> κυριως.
Οποτε βρισκομουν με τους γονεις μου στην Αθηνα οσα χρηματα ειχα εφευγαν σε βινυλια.Αυτο ειχε ως αποτελεσμα να δημιουργησω μια αρκετα μεγαλη συλλογη που ακομα και σημερα συμπληρωνω απο καποιο ταξιδι η απο το INTERNET.
Αργοτερα φανταρος στην Αθηνα και στη Πατρα,σε καθε εξοδο αντι για βολτα πηγαινα στα δισκαδικα και οχι μονο γιατι ευκολα οταν αγαπας τη μουσικη,αγαπας και τις τεχνες ,τον κινηματογραφο και τα βιβλια.
Λιγο μετα την αποφοιτηση απο το μεγαλο σχολειο της λουφας και του γλειψιματος που λεγεται στρατος,μπηκε κατι αναπαντεχο στη ζωη μου.Το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.
Μολις ειχε δημιουργηθει ο πρωτος ραδιοφωνικος σταθμος στο νησι μου και μετα απο ενα demo που ηχογραφησα με ενα φιλο στο ιδιο κασσετοφωνακι που ακουγα μικρος ραδιοφωνο,βρεθηκα να κανω εκπομπες.
Σε αυτο το σημειο θα ηθελα να ξεκαθαρισω οτι για μενα η μουσικη και κατ'επεκταση το ραδιοφωνο ειναι τροπος ζωης!Με τραγουδια αγαπημενα ξεκιναω τη μερα μου,με ραδιοφωνο για συντροφια περασα πολλες μοναχικες νυχτες απο τη σκοπια στο στρατο μεχρι τις ερωτικες απογοητευσεις μου,εγινε επαγγελμα,δημιουργια,συνοδευσε τη χαρα, τη λυπη ,τον ερωτα,το χασιμο αγαπημενων προσωπων,ειναι γιατρεια,ανακουφιση κουραγιο σε δυσκολες ωρες.ΕΙΝΑΙ ΤΟ SOUNDTRACK ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ!Αλλα για αυτα θα σας πω μια αλλη φορα..
Λοιπον τι λεγαμε..α! Η σχεση μου με το ραδιοφωνο κραταει μεχρι σημερα σχεδον για περιπου 17 χρονια.Εχω κανει τα παντα απο τον δημοσιογραφο μεχρι τον εκφωνητη αγωνων ποδοσφαιρου ,εκπομπες για το σινεμα,το βιβλιο, ολα τα ειδη μουσικης ,συνεντευξεις κλπ.
Εχω γνωρισει και συνεργαστει με παρα πολλα ατομα που αγαπουσαν το μεσο και με καποια απο αυτα εχω διατηρησει τη φιλια μας.Εχω επισης πληγωθει απο ανθρωπους που εβλεπαν το ραδιοφωνο ως τροπο προωθησης συμφεροντων.Κρατησα μια σχεση ρομαντικη και ανιδιοτελης οπως πρεπει να ειναι ολες οι αγαπες για μενα.Πηρα ελαχιστα χρηματα και μονο για δουλειες <<κατα παραγγελια>>.Πηρα ομως χαρα,διασκεδαση,δημιουργικη διεξοδο.Μοιραστηκα μουσικες,αποψεις καιγνωμες με πολλους ανθρωπους.Εννοειται οτι πηρα περισσοτερα απο αυτα που προσφερα.Και τωρα, οπως τα χρονικα διαστηματα που οι ρημαδες οι υποχρεωσεις με κρατουσαν μακρια του, μου λειπει πολυ!
Και φτανουμε στο σημερα.Στα τριαντα φευγα μου βρεθηκα να μαθαινω μουσικη!Σχεδον σαν αστειο απο μια αγγελια αγορασα -επιτελους-την πρωτη μου κιθαρα!Κοστισε 65 ευρω!Σιγα-σιγα εκανα τα πρωτα μου βηματα.Σχεδον εκλαψα οταν επαιξα τo ριφ του SMOKE IN THE WATER.Πηρα τηλεφωνο την αγαπημενη μου και της ελεγα ακου!
Λιγο αργοτερα πηρα και την δευτερη μου ηλεκτρικη.Εκανα τα πρωτα μου μαθηματα με τον φιλο μου τον Μ.Συγκινηθηκα πολυ οταν οι φιλοι μου μου εκαναν δωρο και μια ακουστικη.Αργοτερα δοκιμασα και το μπασσο!Με τον ενθουσιασμο μου παρεσυρα τον φιλο μου τον Π. να κυνυγησει και αυτος το ονειρο του και να παρει τα πρωτα του ντραμς.Μαζεψα τους φιλους λοιπον και πριν λιγο καιρο καναμε με την συνοδεια μπυρας το πρωτο μας τζαμαρισμα.Οποτε βισκω λιγο χρονο ασχολουμαι με τη μουσικη.Τωρα ομως δεν ακουω μονο...παιζω κιολας.Θελω πολυ να μαθω και θα τα καταφερω!
Εχω την αγωνια ομως μην τα παρατησω.Αλλα τωρα ωριμοτερος δεν σκοπευω να αφησω τους ονειροκλεφτες να κερδισουν!
Αυτη ειναι και το εννοια μου σημερα.Παντοτε πρεπει να παλευουμε για τα ονειρα μας!Οτι κι αν συμβει δεν πρεπει να τα εγκαταλειπουμε.ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
Μην συμβιβαζεστε λοιπον!Οσο και να προσπαθησουν οι γονεις σας,οι <<φιλοι>> ,ο γκομενος-α σας,το αφεντικο σας,ο δασκαλος η δεν ξερω και γω ποιος αλλος ονειροκλεφτης,ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ!
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕΣ!
Θα τα ξαναπουμε
NOIZE
Υ.Γ.SORRY για τα πολλα εγω,εμου,εμενα αλλα επρεπε να σας συστηθω!
4 σχόλια:
Μας συγκίνησες σκατούλη με την ιστορία της ζωής σου!!!!! θες να μας πάρουν τα ζουμιά μεσημεριάτικα;;;;; Ποιος σου είπε πως ό,τι εσύ γράφεις μεταμεσονυκτίως, αντέχουμε να το διαβάζουμε στη διάρκεια της ημέρας;Άσε να βραδιάσει, να ρέει το αλκοόλ, να πάρουμε και κάνα "κουράγιο" και μετά βλέπουμε.... Εν πάσει περιπτώσει η συμβουλή σου να αφήσουμε τους ονειροκλέφτες μακριά και να μην τους επιτρέψουμε να μας ξανακλέψουν τα όνειρά μας είναι πολύ καλή αν και δύσκολο να πραγματοποιηθεί.... Η καλή σου εδώ δίπλα μου με μαλώνει τώρα και μου λέει επιτακτικά: "Μην είσαι απαισιόδοξη"...... Να σου πω εγώ ποια είναι τα δικά μου όνειρα και να μου πεις εσύ μετά αν έχω το δικαίωμα να τα κάνω......
Οταν σε δω θα σε μαλωσω!ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΩΜΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ!Αλωστε δεν εχει η εκπληρωση του ονειρου τοση σημασια οσο η ιδια η προσπαθεια.Μην εγκαταλειπεις αυτο ειναι που θα σε αλλαξει!Ολα ειναι δρομος τζενουλα μου!Το εχει ηδη πει πολυ καλυτερα ο ΠΟΙΗΤΗΣ.Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν
Υπομονη θα ερθει και η δικη σου ωρα!
Προσπάθεια στην προσπάθεια βαρεθήκαμε ρε φίλε!!!!!!!!!!!
Έλα τώρα πλάκα σου κάνω...
Αν ψάχνεις να βρεις απαισιόδοξο άτομο μάλλον λάθος πόρτα χτύπησες. Η Τζέννη Α΄ δε μασάει με τίποτα....
απλώς της αρέσει να κλαίγεται πότε πότε γιατί είναι και παραπονιάρα...
όσο για τον αγαπητό Καβάφη, μπορεί αυτός να εννοούσε ότι το ταξίδι και οι εμπειρίες που αποκομίζουμε έχουν αξία στη ζωή , εγώ όμως δίνω και μια άλλη ερμηνεία στο ποίημα: μήπως θέλει να μας πει ο ποιητής ότι οι πόθοι μένουν ανεκπλήρωτοι και ίσως για αυτό να έχουν και τόση σημασία στη ζωή μας.....Αν καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες τότε για τι θα έχουμε να παλεύουμε;;;;
Τζενουλα μου αν δεν ταιριαζατε με την φιλεναδα σου δεν θα συμπεθεριαζατε!Δεν πειραζει ομως γιατι παραπονιεστε πολυ χαριτωμενα!
Συμφωνω με αυτο που μου λες αλλα πρεπει να εκπληρωνουμε και κανα ποθο..Αλλιως απογοητευομαστε και εγκαταλειπουμε.Με το που πιασουμε λιμανι ομως,παλι πανια!Για νεα τα ξιδια και ονειρα.Μονο ετσι οταν πιασουμε το τελευταιο λιμανι θα μπορεσουμε να λεμε στους γλαρους που θα καθονται στα ξαρτια μας ιστοριες για εξωτικες πολιτειες στην ακρη της γης..Και οταν η σκουρια γλυκα μας τρωει,θα ειμαστε τοσο χορτατοι απο θυμησες που δεν θα μας νοιαζει που η θαλασσα μας αποζητα στην αγκαλια της...
Δημοσίευση σχολίου