ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΔΕΝ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ..

Περασε καιρος απο την τελευταια αναρτηση και ειπα να ξαναδωσω το παρον.Ο Χειμωνας επεσε βαρυς στο νησι.Βρεχει συνεχως και κανει κρυο και εξω και μεσα στις καρδιες των ανθρωπων.
Καθε τετοια εποχη μ'αρεσε να παιρνω το αμαξι και να κανω βολτες.Τα χωραφια πρασινιζουν απο την βροχη και ειχα την ψευδαισθηση της επαφης με την φυση.Αλλα τωρα...
Καθε ελευθερος χωρος χτιζεται.Εμπορικα κεντρα η νεα μοδα...Λες και ξαφνικα το νησι εγινε μεγαλουπολη.Δεν καταλαβαινουν οτι η πιττα που δεν μεγαλωνει μπορει μονο να κοπει σε μικροτερα κομματια.Πρεπει λενε να πηγαινουμε μπροστα...Βεβαια..ολοταχως στην γενια των 700 ευρω...
Και η βομβα στο βυθο σαπιζει και μολυνει σιγα-σιγα.Παιζουν με την νοημοσυνη μας..Αφου δεν υπαρχει μολυνση στις παραλιες και οι τουριστες ερχονται δεν πειραζει...ΑΣΕ..Θα τα πουμε σε λιγα χρονια...
Ενα νησι στα χερια και στις ορεξεις οικονομικων συμφεροντων καθε ειδους,με κατοικους εγλωβισμενους σε ενα συμπλεγμα ρουσφετιων και μικροεξυπηρετησεων που ειτε δεν μπορουν ειτε φοβουνται να μιλησουν.Οχυρωμενοι στον μικροκοσμο τους απλα νοιαζονται για το αν θα παει καλα η [σαιζον]...Για ποσα χρονια ακομα?
Αναπτυξη χωρις προγραμματισμο οδηγει στον μαρασμο.Αργα η γρηγορα...Η ασεβεια προς τους νομους και το βολεμα οδηγει στην καταστροφη..Αλλα παντα καποιος αλλος θα φταιει..Και οι πραγματικοι υπευθυνοι εχουν ηδη εξασφαλισει την διαφυγη...
Αγαπημενο μου νησι καληνυχτα...

ΠΑΖΑΡΙ και αλλα

Ειχα σκεφτει να σας ελεγα για το παζαρι διαφορα και να τα συγκρινω με το αλλο το MALLακομεγαλο,αλλα αυτες τις μερες ειμαι σε χαλια διαθεση.Οτι εχτιζα τοσο καιρο κοντευω να το καταστρεψω και δεν ξερω γιατι..Ισως ειμαι μαζοχας η φοβαμαι να ευτυχησω οπως μου λεει μια ψυχη..Η παλι να κουβαλαω πολλα αλυτα ακομα θεματα μεσα μου οπως λεει μια αλλη.Δεν εχω μαθει να τα παραταω οποτε βουρ απο την αρχη,το κεφαλι ψηλα και πολεμαμε!
Επιγραμματικα μονο,το παζαρι ειναι παραδοσιακο,ανωτερο και γεματο χρωματα,ανθρωπους,ηχους, μυρωδιες και απευθυνεται σε χαμηλοτερα εισοδηματα ειναι δηλαδη και ενα μεσο εξασφαλισης βασικων αγαθων,σε ικανοποιητικη ποιοτητα και πολυ καλες τιμες.Θελουν ομως να το καταργησουν-γιατι... αραγε?-ο κοσμος του παλευει να το σωσει,μαζευει υπογραφες οποτε υπεγραψα και γω.
Μου εμεινε ενα παλαιοπωλειο που πετυχα με φοβερα πραγματα-δεν αγορασα δεν ειμαι σχετικος-,ενας τυπος που πουλαγε κουλουρια και που φωναζε-ΕΧΩ και κουλουρια ΕΧΩ και τυρι!!!-με στεντορεια φωνη,και μια κοπελλα, ρομ μαλλον ,που ανεβασμενη στον παγγο της πουλαγε ρουχα τραγουδωντας στη γλωσσα της!
Μου εμεινε και ενα ραδιοφωνο που αγορασα,αντιγραφο παλαιου και που τωρα στολιζει το σπιτι μας.
Αυτα...οσο μπορω αντιστεκομαι στη συγκεντρωση του χρηματος στους μεγαλοκαρχαριες.
Προτιμω το μπακαλικο και το κρεοπωλειο της γειτονιας μου για τα ψωνια μου για την καλημερα που ανταλασσω,κουρευομαι στον κουρεα γιατι τα χρηματα μου πανε σε εναν καλο
ανθρωπο που γνωριζω και οχι στον αγνωστο μελος φρανσαιζ,και γενικα στηριζω τον μικρο επαγγελματια γιατι δουλευει για το ψωμι του και οχι για το παντεσπανι του...
Ας χασω λιγα χρηματα,ξερω τι παιρνω και ενισχυω τον μικρο κοντρα στον μεγαλο.
Αλλα για το θεμα αυτο θα γραψω αλλη φορα..
Κουραγιο σε ολους τους συνοδοιπορους και σε αυτους που φευγουν και σε αυτους που δεν θελουν να ξεχνουν αλλα κυριως σε αυτους που κολυμπουν εναντια στο ρευμα..ΔΥΝΑΜΗ ΠΑΙΔΙΑ!Αυτο που εισαστε δεν σας το παιρνει κανενας!!!!!!!

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ!

Ενα απο τα καλα που σου συμβαινουν οταν εχεις blog και ασχολεισαι τακτικα με αυτο,ειναι ο τροπος που αναλυεις τις εμπειριες και ταξινομεις τις σκεψεις σου.Αποκτας μια πιο κριτικη και ισως δημοσιογραφικη αντιληψη για τα πραγματα και τα πιο σημαντικα τα επιλεγεις να τα μοιραστεις με τους διαδυκτιακους σου φιλους.Ετσι και γω τωρα αν και βρισκομαι τακτικα στην ΑΘΗΝΑ για δουλειες και προσωπικους λογους,για πρωτη φορα ειδα το περιβαλλον μου καπως αλλιως.Μπηκα λοιπον σε ενα νεταδικο τωρα που τα εχω φρεσκα και σας μεταφερω τα πιο σημαντικα.Εχουμε λοιπον και λεμε...
ΠΑΖΑΡΙ VS THE MALL

Ναοι της καταναλωσης και τα δυο!Αλλα πολυ διαφορετικα μεταξυ τους.Ξεκιναμε με...
THE MALL
Μall στα αμερικανικα ειναι το εμπορικο κεντρο.Ενα κλειστο συνηθως μεγαλων εως τεραστιων διαστασεων κτιριο μου στεγαζει καθε ειδους καταστηματα και υπηρεσιες καθως και μερη ψυχαγωγιας απο σινεμα μεχρι μπουλινγκ.Μικρος θυμαμαι εβλεπα αμερικανικες κομωδιες στην τηλεοραση και ακουγα τα πιτσιρικια να λενε στο σεναριο οτι θα πανε σαββατοβραδο στο mall και ελεγα -καλα δεν εχουν μπαρακια εκει ολο για ψωνια πανε?-!!
Οταν ανοιξε το συγκεκριμενο στην Ελλαδα το αποφυγα αλλα χτες μου ηρθε η ιδεα!Και δεν παμε μου ειπαν οι αλλοι.Ηταν περιπου 4 το απογευμα.Μπαινουμε λοιπον που λετε στο αμαξι και ξεκιναμε...
Αφου φτασαμε,φαγαμε περιπου τρια τεταρτα για να διασχισουμε τα 450 μετρα του στενου δρομου που οδηγουσε στο παρκινγ,και που γινοταν στενοτερος απο τα παρκαρισμενα αμαξια και την ελλειψη φαναριων.Αφου λοιπον μπηκαμε και πηραμε το χαρτακι για να πληρωσουμε το παρκαρισμα στην εξοδο,ριξαμε και ενα τσακωμο με εναν εξυπνο που μας εφαγε την θεση λες και δεν ειχε αλλες και ανεβηκαμε στις κυλιομενες...και... Ο ΧΑΜΟΣ!
Κοσμος και κοσμακης!Οικογενειες με παιδια,πιτσιρικαδες να τρεχουν,παρεες εφηβων να φωναζουν κανοντας χαβαλε,γυναικες με τσαντες γεματες ψωνια να προσπαθουν να μιλησουν και στο κινητο, ολοι με το ιδιο χαρουμενο βλεμμα αγελαδας και ολοι να βιαζονται ...να πανε που???
Αισθανθηκα οπως στις ταινιες που ο ηθοποιος στεκεται ακινητος και γυρω του το πληθος τρεχει..Σαν να βρισκομαι στη μεση ενος στροβιλου..Τελος παντων..Πειναγαμε και ειπαμε να παμε προς τα εστιατορια.Πανικος!Ουρες παντου καβγαδες για μια καρεκλα στα τραπεζια και πολυς κοσμος να τρωει με τον δισκο του στα ορθια.Λες και μοιραζαν δωρεαν φαγητο στην κατοχη.Δωσαμε 20 ευρω το ατομο για να φαμε κινεζικο σε πλαστικο πιατακι ορθιοι σε ενα παγκο που με πολυ κοπο βρηκαμε,αφου ειχαμε ηδη αγορασει το φαγητο και νομιζαμε -οι τρελλοι-οτι θα βρισκαμε να καθησουμε καπου..
Καποια στιγμη ενας απο την παρεα βρηκε ενα τραπεζι σε ενα καφε!Εκατσε λοιπον και μας πηρε τηλ για να μη το χασει αφου γυρω του γυριζαν ηδη οι λυκοι.Ηπιαμε το καφε μας κοιτωντας και σχολιαζοντας τους λιγοτερο τυχερους που εψαχναν ακομα.Κατοπιν καναμε μια βολτα χαζευοντας-δεν εχει πλακα το ρημα χαζευω για αυτες τις περιπτωσεις,δηλαδη αμα το παρακανω θα γινω χαζος?ασχετο!-και αποφασισαμε οτι ειχαμε δει αρκετα.Ωρα λοιπον για την ...
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ
Το συστημα εχει ως εξης..Μπαινεις στο παρκινγκ,παιρνεις αυτοματα απο το μηχανημα ενα χαρτακι,το οποιο στην εξοδο και πριν μπεις στο αμαξι σου πας σε αλλο μηχανημα στο οποιο το βαζεις,αναλογως την ωρα που εμεινες πληρωνεις,το παιρνεις και πας σε αλλο μηχανημα στην εξοδο με μπαρα που σηκωνεται στο οποιο το ξαναβαζεις και αν ολα ειναι σωστα φευγεις. Πισω δεν υπαρχει γιατι ολες οι εξοδοι ειναι μονης κατευθυνσης και πισω σου ερχονται αλλοι.Ανθρωπος να ρωτησεις δεν υπαρχει.Ξεχασα να σας πω οτι τα υπογεια επιπεδα ειναι 4 και πρεπει να θυμασαι αριθμο θεσης και επιπεδου αλλιως ψαχνεις...
Εμεις ημαστε στο τελευταιο.Με το που κατεβηκαμε διαπιστωσαμε οτι το μηχανημα ηταν εκτος λειτουργιας,οπως και τα προηγουμενα.Δουλευαν μονο του ισογειου με τεραστιες εννοειται ουρες.Τελος παντων πληρωνουμε και παμε να φυγουμε.ΑΜ ΔΕ!!!!
Καθε οροφος στο παρκινγκ εχει 3 διαδρομους εξοδου που μπλεκονται μεταξυ τους και μαζι με τους αλλους του καθε οροφου συνωστιζονται στην κεντρικη εξοδο.Οποτε καταλαβαινετε...
Επειδη καποιο προβλημα που δεν καταφερα να μαθω υπηρξε,καναμε να φυγουμε 2 ωρες,στις οποιες ειμαστε κλεισμενοι στο αμαξι,χωρις ενημερωση,με τσαμπουκαδες και καβγαδες να συμβαινουν απο αυτους που μας επαιρναν τη σειρα με οδηγους που κορναραν σαν δαιμονισμενοι λες και θα προχωραγε η ουρα των αυτοκινητων πιο γρηγορα απο 1 μετρο την ωρα που πηγαινε...Τσακωθηκαμε και μεταξυ μας απο τον εκνευρισμο ωσπου αισθανθηκαμε ολοι πολυ MALLακες....
Και καλα εμεις που ειμαστε απο επαρχια και δεν ξεραμε οτι σαββατοβραδο δεν πας στο MALL.Ολοι οι υπολοιποι Αθηναιοι,οι χιλιαδες που ηταν εκει,δεν το ηξεραν?Πρωτη φορα πηγαιναν?Μπα.Εγω πιστευω οτι και την αλλη εβδομαδα εκει θα ειναι...ΦΑΚ ΤΟΝ ΜΙΜΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΑΚ ΤΟ ΜΑΖΟΧΙΣΜΟ ΜΑΣ!!Που γιναμε ολοι αμερικανακια!ΟΛΟΙ?
Α ΟΧΙ!Υπαρχουν και οι παραδοσιακοι.Αυτοι που αντιστεκονται!Αλλα γι αυτα θα σας πω στο επομενο ποστ.Στο μερος Β' και με τον τιτλο..
ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΙ Ο NOIZE ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ???????
Σε λιγο...

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ

Παει λοιπον περασε και αυτο.Το καλοκαιρι εννοω!Η ζωη μας να το ξερετε μετριεται σε καλοκαιρια...
Κυριο στοιχειο του ο ερωτας.Ο καλοκαιρινος ειναι πιο εντονος,εχει τη γευση της αλμυρας στο δερμα και του φωτος στα μαλλια,το χαδι της αμμου και την απαλοτητα της νυχτερινης αυρας.Μαγνητιζει τον νου σαν το γαλαζιο του ουρανου και το μπερδευει με αυτο της θαλασσας οπως ο χορος της αγαπης συμπλεκει αιωνια τα κορμια των εραστων..
Εχει κατι το επικινδυνα γλυκο ο καλοκαιρινος ερωτας και ομορφο και αγωνιωδες'σαν προωρος θανατος.Παντα υπαρχει το ενδεχομενο να τελειωσει με το πλοιο της επιστροφης η με τα πρωτα κρυα του χειμωνα...
Εμεις που ζουμε σε νησι και δεν βλεπουμε το καλοκαιρι μονο σαν μια ευκαιρια να τα κονομησουμε εκμεταλευομαστε την ελευση των τουριστων για να γνωρισουμε ανθρωπους απο καθε γωνια της γης.Αν και ειναι σε διακοπες δηλαδη πιο χαλαροι απο την καθημερινοτητα τους κατι καταλαβαινεις απο την ιδιοσυγκρασια καθε λαου'η εμπειρια αυτη σε μενα φανηκε πολυ χρησιμη οταν ξεκινησα τα ταξιδια αν και τιποτα κατα την γνωμη μου δεν υποκαθιστα την εμπειρια ενος μοναχικου ταξιδιου αυτογνωσιας και γνωριμιας με ξενες κουλτουρες και τροπους ζωης αλλα γιαυτο θα γραψω αλλη φορα...
Καλοκαιρι εχω περασει τις περισοτερες εμπειριες της ζωης μου...Χωρισα και ερωτευτηκα,αλλαξα ζωη,γνωρισα και εχασα για παντα ανθρωπους...Και παντα ελεγα στο επανιδειν και ποτε αντιο οταν τους αποχαιρετουσα,λες και μαυτο να ξορκιζα τον φοβο να τους χασω για παντα...
Εχω πολλα να θυμηθω...Φιλους παλιους που σκορπισαν στα τεσσερα σημεια του οριζοντα...ερωτες ανεκπληρωτους και γι αυτο ανεξιτηλους...αλλους σκληρα παθιασμενους η τρυφερα ρομαντικους...διαζυγιο,απωλειες,θλιψεις και εντασεις...Και ενα καινουργιο ερωτα που γεννηθηκε περσι το καλοκαιρι και που τα εσβησε ολα φερνοντας ξανα φως στη ζωη μου...Ενα πραγμα θα ηθελα..να ζω καθε καλοκαιρι σαν να ηταν το τελευταιο μου...αλλα το καλυτερο να μην εχει ερθει ακομα!!!

End of summer wine!

Το καλοκαιρι τελειωσε.τα κεφαλια μεσα τωρα!!!Αν και εμεις στο νησι ξεπατωνομαστε στη δουλεια.Γι αυτο εγω προτιμω τον χειμωνα.Να ξυπναγανε λιγο και οι μη χ..ω αρμοδιοι και να οργανωναν κατι για μας που μενουμε εδω και βαριομαστε..
Κανει πολυ κρυο το Χειμωνα στο νησι και στις καρδιες των ανθρωπων...
Μηπως να καναμε κατι εμεις?Ενταξει νωρις ειναι ακομα αλλα πολυ θα γουσταρα μια ROCK ΣΥΝΑΥΛΙΑ στο καταχειμωνο!Γινεται?Αντε κατεβαστε καμια ιδεα!
Περισσοτερα για τισ καλοκαιρινες μου περιπετειες προσεχως...

Παλιες σκεψεις ανακατωμενες με καινουργιες!

Σημερα ειναι μια απο αυτες τις νυχτες...
Υπνος δεν με πιανει,τα τσιγαρα τελειωνουν,οι σκεψεις πηγαινοερχονται ανακατα στο νου μου δημιουργοντας ενα γνωριμο σφιξιμο στο στηθος.Το καλωσορισα πια σαν παλιο φιλο...
Εχει πλακα οταν σε τριγυριζει η καταθλιψη...Την μια εισαι στον ουρανο εχοντας αποφασισει πορεια και την αλλη βουλιαζεις στις τυψεις του αυτοοικτιρμου..
Σημασια δεν εχει ποσες φορες θα πεσεις αλλα ποσο γρηγορα θα σηκωθεις λεει μια φωνη μεσα μου και χαμογελαω με πικρα.Καπου το διαβασα αλλα μου φαινεται λιγο.Μηπως μπορει κανεις να μου πει τον τροπο???
Οι φιλοι αποδειχτηκαν ανεπαρκεις.Μονο γελοιες συμβουλες και στεγνη κριτικη.Οι συγγενεις αμειληκτοι.Θελουν να εισαι οπως πριν.
Το μονο που ηθελα ηταν εναν ωμο να κλαψω και μια κουβεντα παρηγοριας.Δεν πειραζει φιλε,εδω ειμαι εγω,ξερω πονας αλλα καποια στιγμη θα περασει θα τα καταφερουμε μαζι,διπλα σου ειμαι σε καταλαβαινω...
Οταν χανεις τα παντα και η ζωη σου κομματιαζεται χωρις να μπορεις να κανεις κατι μονο αυτο θες να ακουσεις.Δεν εχει σημασια ποιος εφταιξε και εσυ να τα εχεις κανει ολα παλι πονας.Κοιμασαι οταν μπορεις και ξυπνας βλεπωντας τον κοσμο με τα ματια της θλιψης.Ψαχνεις απεγνωσμενα καπου να πιαστεις,ζητας αδεξια μια σανιδα σωτηριας.Δυσκολα καποιος θα σου ριξει σωσιβιο...
Και αν βγεις σε καποιο ερημονησι,ναυαγος στη θαλασσα της ζωης θα ανακαλυψεις οτι δεν εισαι μονος σου.
Διπλα σου εχεις και αλλους ναυαγους.Μαζι θα περιμενετε την σωτηρια.Αυτος ομως που ταξιδευει σε γερο σκαρι ειναι παντα μονος...και λευτερος!
Και αν σε παρει συνεπιβατη στο πλοιο του δεν θα ειναι για πολυ ο οδηγος σου.Θα σε βοηθησει να αρματωσεις το δικο σου σκαρι,να πλεεις ισοτιμα στο πλαι του,να ορθοπλωρειτε μαζι και στη μπουνατσα και στις φουρτουνες.
Αν δεν τα καταφερεις βουλιαξες.Αλλα το χειροτερο ειναι να'χεις το καλοταξιδο σκαρι,ετοιμο να φουσκωσει τα πανια του στο πελαγος και συ να δειλιαζεις περιμενωντας μονο τον καλο καιρο και τους ανεμους.Αργα-αργα η θαλασσα θα φαει το ξυλο σου και συ θα βουλιαξεις στο λιμανι,μετρωντας τα αν και τα ισως ενος ταξιδιου που ποτε δεν εκαμες,μιας ζωης που ποτε δεν εζησες...
Καπετανιος γεννηθηκες και οι επιλογες ειναι μονο δικες σου...

Το κειμενο το εγραψα τωρα αλλα μιλαει για μια παλια κατασταση της ζωης μου.Καποτε βουλιαξα αλλα ξαναφτιαξα μονος το πλοιο μου και αρχισα να ξαναμαθαινω να ταξιδευω απο την αρχη.Καλα τα πηγα,γνωρισα πολλες μακρινες εξωτικες πολιτειες που αφησα πισω μου γιατι τωρα ταξιδευω διπλα σε ενα πανεμορφο τρικαταρτο σκαρι!Δεν ξερω που θα καταληξω αλλα δεν με νοιαζει.Τωρα εμαθα!
Ο τροπος ειναι να δεχεσαι τις τρικυμιες της ζωης ως μεσο μαθησης.Αν δεν φας αλμυρα δεν γινεσαι καλος καπετανιος λεγαν οι παλιοι.Και αν δεν πληγωθεις δεν θα μαθεις να γιατρευεσαι.Και τελικα ισχυει αυτο που διαβασα σε καποιο βιβλιο.Το τι θα πετυχουμε εξαρταται 10% απο αυτα που μας συμβαινουν στη ζωη και 90% απο τον τροπο που τα επεξεργαζομαστε.Πολλα ταξιδια να εχουμε!!!

Καιρο ειχα να γραψω κατι...
Καθε μερα ολο και κατι συμβαινει που θελω να μοιραστω,αλλα η κουραση δεν με αφηνει.Πολλες ωρες δουλειας και λιγος χρονος.Καλα λενε οτι πλουσιος δεν ειναι αυτος που εχει χρηματα αλλα αυτος που εχει ελευθερο χρονο.Και πιο ευτυχισμενος θα ελεγα...
Εχω την εντυπωση οτι τα παντα στη ζωη μου τα εχω κανει αργοτερα.Μαλλον λειτουργω με χρονοκαθυστερηση οπως τα χρηματοκιβωτια στις τραπεζες..
Εμεινα μονος οπως ηθελα πολυ μεγαλος...Αργα εγινα ανεξαρτητος,αργα εμεινα μονος μου,αργα αρχιζω να καταλαβαινω καπως τη ζωη και τους ανθρωπους..
Πρωτο σοβαρο συμπερασμα οτι η εμπειρια δεν ειναι θεμα ηλικιας αλλα βιωματων και εξαρταται απο τον τροπο που τα επεξεργαζομαστε.Και πολυ συχνα πρεπει να παθεις για να μαθεις!Αρκει να το αντιληφθεις και να μην ξαναπεσεις στα ιδια σφαλματα...
Θα μπορουσα να αναφερω δεκαδες προσωπικα παραδειγματα αλλα δεν εχει νοημα τωρα..
Το μονο που ξερω ειναι οτι προσπαθω.Να κανω ονειρα,να βαζω στοχους και να προσπαθω..
Δεν εχει σημασια αν τα καταφερω.Απο αυτη την διαδικασια μονο κερδισμενος θα βγω.Και καλυτερος!
Διαβασα προχτες για ενα Γερμανο που στα 62 του μολις πηρε τη συνταξη,ξεκινησε να κανει μετην μηχανη του τον γυρο της γης!Αλλοι ειναι με τα τσαγια και τα χομομηλια και αυτος τωρα βρισκεται στην Αφρικη μετα απο 28 χωρες και συνεχιζει.Θα ηθελα να του σφιξω το χερι αν περναγε απο την Ελλαδα.
Αντε τωρα να τον πεις αυτον παππου!Και μεις μιζεριαζουμε και κλαψουριζουμε οτι δεν εχουμε χρονο,δεν αντεχουμε ,μεγαλωσαμε κλπ.Σαν την φιλη μου την Μ.Στα 40 της εχει ηδη γερασει..Ηδη φροντιζει για το πως θα περναει το χρονο της οταν παρει συνταξη..Και οταν της πεις κατι ειναι τοσο εγωιστρια που προσπαθει να μειωσει τα δικα σου πεπραγμενα και δεν ακουει τιποτα.Να προχτες που γρανζουναγα την κιθαρα μου ηρθε και αφου μου ειπε οσα ηξερε περι μουσικης και μετα ε!μεχρι τα εκατο σου θα'χεις μαθει.
Δεν της ειπα τιποτα.Τι να της πω... για την χαρα της μουσικης,της μαθησης ,της δημιουργιας?
Οτι πετρα που κυλαει δεν χορταριαζει?Να τη μειωσω και γω για τις δικες της επιλογες?Η οτι σημασια εχει το ταξιδι?Δεν ειπα τιποτα...ισως και να επρεπε.Πιο πολυ στεναχωρηθηκα γιατι ξερω οτι θα μπορουσε ναναι αλλιως γιατι εχει πολλα προτερηματα.Αλλα ο εγωισμος δεν την αφηνει.Και δεν ειναι η πρωτη φορα...
Αποφασισα να μην ξαναμοιραστω σχεδια και ονειρα μαζι της..Τετοιοι ανθρωποι δυστηχως με την αρνητικη τους ενεργεια σου απορροφουν την δικη σου θετικη.Και ειναι κριμα...Δυστηχως δεν μπορω να την θεωρω πια φιλη μου..Μου εχει σταθει αλλα αυτο τελικα δεν φτανει...
Ελπιζω μονο καποτε να καταλαβει αυτο που ειπε ο Γερμανος που σας ελεγα προηγουμενως..<<Απο την στιγμη που θα αισθανθεις γερος,τοτε και γινεσαι.Σε οποιαδηποτε ηλικια>>!

A!ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ!
Να κανετε θορυβο!Με την παρουσια σας,με τις επιλογες σας,με την μουσικη,τον ερωτα,τις σκεψεις ΚΑΙ τον τροπο ζωης σας!ΕΓΩ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ!

ΛΙΓΑ ??!! ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Λοιπον,ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη...
Ολοι εχουμε κλιση σε κατι.Αλλος ειναι καλος σε καποιο αθλημα,αλλος στη μουσικη αλλος στα μαθηματικα,αλλος δανειζεται και δεν επιστρεφει τις γομες των συμμαθητων του οποτε γινεται γιαπης η τραπεζιτης,αλλος λεει ψεματα και καρφωνει τους συμμαθητες του και γινεται πολιτικος κ.ο.κ. Εμενα ομως μου αρεσε κατι διαφορετικο..Ο ΘΟΡΥΒΟΣ!!

Οταν ημουν λιγων μηνων ανακαλυψα οτι μπορουσα να τραγουδαω.Το πρωτο μου κοινο ηταν οι γονεις μου που παντα ετρεχαν να με ανταμοιψουν για τις ικανοτητες μου,αλλοτε με το μπιμπερο αλλοτε με την πιπιλα και καμια φορα με κουνημα μεχρι που κοιμομουν(αργοτερα εμαθα οτι φορουσαν ωτασπιδες).
Λιγα χρονια μετα το αγαπημενο μου παιχνιδι ηταν να παιρνω δυο καπακια απο κατσαρολες και να τα χτυπαω δυνατα.Αυτο ειχε ως αποτελεσμα να παιζω και κυνηγητο με τους δικους μου που μην κατονοωντας το ταλεντο μου, κλειδωναν την κουζινα στερωντας μου τη χαρα της φασαριας!
Αυτο συνεχιστηκε για αρκετα χρονια μεχρι που στα δωδεκα μου ανακαλυψα την ROCK!
Πρωτες κασσετες, κατι γραμμενες κασσετες των BEATLES δωρο του θειου μου που ηταν dj σε μια παλια , τοτε ακομα ντισκοτεκ.
Πρωτοι δισκοι (βινυλιο) δωρο της μεγαλυτερης ξαδελφης απο την Αθηνα ηταν οι RAINBOW-DOWN TO EARTH και ενα live τωνSTEVE MILLER BAND.Πρωτο στερεοφωνικο ενα STAREN (ολα σε ενα ενισχυτης-ραδιοφωνο-κασσετοφωνο),κατι τεραστια ηχεια RISING και ενα ONKYO πικαπ.Ολα τα εχω μεχρι σημερα.
Θυμαμαι με τη χαρα μαζευα τους φιλους μου και ακουγαμε τα ιδια βινυλια ξανα και ξανα!
Ηταν αρχες της δεκαετιας του 80 οποτε οπως ηταν φυσικο περασαμε ολοι στο ΗΕΑVY METAL.SCORPIONS-IRON MAIDEN-AC/DC-SAXON καθως και ολα τα συγκροτηματα του τοτε NWOBHM.
Εκεινη την εποχη ηταν πολυ δυσκολο να βρεις να αγορασεις κασσετες οι δισκους στο νησι μου.Τα λιγο απο ολα μαγαζια μονο κατα λαθος εφερναν rock και οι παραγγελιες ηταν δυσκολες και αργουσαν.(Δεν υπηρχε αεροδρομιο στο νησι και το καραβι εκανε με καλο καιρο σχεδον μια ημερα να φτασει στον Πειραια).
Καποια στιγμη αποφασισα να μαθω ηλεκτρικη κιθαρα.Θυμαμαι οτι μαζευα δραχμουλα-δραχμουλα το ποσο για να την αγορασω.Η ελλειψη δασκαλων μουσικης στο νησι ομως τοτε και οι ονειροκλεφτες(ξερετε ολοι σας ποιοι ειναι αυτοι) με εκαναν να το ξεχασω.ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!Θα σας πω γι'αυτο παρακατω...
Καποια στιγμη τυχαια στο μοναδικο τοτε βιβλιοπωλειο του νησιου επεσε το ματι μου στο περιοδικο pop και rock.Aυτο ηταν!
Αρχισα να ενημερωνομαι.Αρχισα να ακουω ραδιοφωνο (Γ.ΠΕΤΡΙΔΗ)και να γραφω με ενα παλιο κασσετοφωνο οσα τραγουδια μου εκαναν εντυπωση στην αρχη τους η απο την εκφωνηση.Σημειωνα τα ονοματα των καλλιτεχνων και παραγγελνα οσους δισκους αντεχε η τσεπη μου απο το τοτε <<ΔΙΣΚΑΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ>> κυριως.
Οποτε βρισκομουν με τους γονεις μου στην Αθηνα οσα χρηματα ειχα εφευγαν σε βινυλια.Αυτο ειχε ως αποτελεσμα να δημιουργησω μια αρκετα μεγαλη συλλογη που ακομα και σημερα συμπληρωνω απο καποιο ταξιδι η απο το INTERNET.

Αργοτερα φανταρος στην Αθηνα και στη Πατρα,σε καθε εξοδο αντι για βολτα πηγαινα στα δισκαδικα και οχι μονο γιατι ευκολα οταν αγαπας τη μουσικη,αγαπας και τις τεχνες ,τον κινηματογραφο και τα βιβλια.
Λιγο μετα την αποφοιτηση απο το μεγαλο σχολειο της λουφας και του γλειψιματος που λεγεται στρατος,μπηκε κατι αναπαντεχο στη ζωη μου.Το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.

Μολις ειχε δημιουργηθει ο πρωτος ραδιοφωνικος σταθμος στο νησι μου και μετα απο ενα demo που ηχογραφησα με ενα φιλο στο ιδιο κασσετοφωνακι που ακουγα μικρος ραδιοφωνο,βρεθηκα να κανω εκπομπες.
Σε αυτο το σημειο θα ηθελα να ξεκαθαρισω οτι για μενα η μουσικη και κατ'επεκταση το ραδιοφωνο ειναι τροπος ζωης!Με τραγουδια αγαπημενα ξεκιναω τη μερα μου,με ραδιοφωνο για συντροφια περασα πολλες μοναχικες νυχτες απο τη σκοπια στο στρατο μεχρι τις ερωτικες απογοητευσεις μου,εγινε επαγγελμα,δημιουργια,συνοδευσε τη χαρα, τη λυπη ,τον ερωτα,το χασιμο αγαπημενων προσωπων,ειναι γιατρεια,ανακουφιση κουραγιο σε δυσκολες ωρες.ΕΙΝΑΙ ΤΟ SOUNDTRACK ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ!Αλλα για αυτα θα σας πω μια αλλη φορα..

Λοιπον τι λεγαμε..α! Η σχεση μου με το ραδιοφωνο κραταει μεχρι σημερα σχεδον για περιπου 17 χρονια.Εχω κανει τα παντα απο τον δημοσιογραφο μεχρι τον εκφωνητη αγωνων ποδοσφαιρου ,εκπομπες για το σινεμα,το βιβλιο, ολα τα ειδη μουσικης ,συνεντευξεις κλπ.
Εχω γνωρισει και συνεργαστει με παρα πολλα ατομα που αγαπουσαν το μεσο και με καποια απο αυτα εχω διατηρησει τη φιλια μας.Εχω επισης πληγωθει απο ανθρωπους που εβλεπαν το ραδιοφωνο ως τροπο προωθησης συμφεροντων.Κρατησα μια σχεση ρομαντικη και ανιδιοτελης οπως πρεπει να ειναι ολες οι αγαπες για μενα.Πηρα ελαχιστα χρηματα και μονο για δουλειες <<κατα παραγγελια>>.Πηρα ομως χαρα,διασκεδαση,δημιουργικη διεξοδο.Μοιραστηκα μουσικες,αποψεις καιγνωμες με πολλους ανθρωπους.Εννοειται οτι πηρα περισσοτερα απο αυτα που προσφερα.Και τωρα, οπως τα χρονικα διαστηματα που οι ρημαδες οι υποχρεωσεις με κρατουσαν μακρια του, μου λειπει πολυ!

Και φτανουμε στο σημερα.Στα τριαντα φευγα μου βρεθηκα να μαθαινω μουσικη!Σχεδον σαν αστειο απο μια αγγελια αγορασα -επιτελους-την πρωτη μου κιθαρα!Κοστισε 65 ευρω!Σιγα-σιγα εκανα τα πρωτα μου βηματα.Σχεδον εκλαψα οταν επαιξα τo ριφ του SMOKE IN THE WATER.Πηρα τηλεφωνο την αγαπημενη μου και της ελεγα ακου!
Λιγο αργοτερα πηρα και την δευτερη μου ηλεκτρικη.Εκανα τα πρωτα μου μαθηματα με τον φιλο μου τον Μ.Συγκινηθηκα πολυ οταν οι φιλοι μου μου εκαναν δωρο και μια ακουστικη.Αργοτερα δοκιμασα και το μπασσο!Με τον ενθουσιασμο μου παρεσυρα τον φιλο μου τον Π. να κυνυγησει και αυτος το ονειρο του και να παρει τα πρωτα του ντραμς.Μαζεψα τους φιλους λοιπον και πριν λιγο καιρο καναμε με την συνοδεια μπυρας το πρωτο μας τζαμαρισμα.Οποτε βισκω λιγο χρονο ασχολουμαι με τη μουσικη.Τωρα ομως δεν ακουω μονο...παιζω κιολας.Θελω πολυ να μαθω και θα τα καταφερω!
Εχω την αγωνια ομως μην τα παρατησω.Αλλα τωρα ωριμοτερος δεν σκοπευω να αφησω τους ονειροκλεφτες να κερδισουν!
Αυτη ειναι και το εννοια μου σημερα.Παντοτε πρεπει να παλευουμε για τα ονειρα μας!Οτι κι αν συμβει δεν πρεπει να τα εγκαταλειπουμε.ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
Μην συμβιβαζεστε λοιπον!Οσο και να προσπαθησουν οι γονεις σας,οι <<φιλοι>> ,ο γκομενος-α σας,το αφεντικο σας,ο δασκαλος η δεν ξερω και γω ποιος αλλος ονειροκλεφτης,ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ!
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕΣ!

Θα τα ξαναπουμε
NOIZE
Υ.Γ.SORRY για τα πολλα εγω,εμου,εμενα αλλα επρεπε να σας συστηθω!

Και επειδη συνηθως κατι που αρχιζω δεν το συνεχιζω,ναμαι παλι!Δεν εφυγα ακομα!
Αll i need is a remedy-black crowes για την ωρα και τα λεμε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!

Αργα βραδυ αποφασισα να κανω την αρχη!Εχω μαζεψει τοσα πραγματα τοσο καιρο και τα φυλαω καλα κρυμενα..πρεπει να τα βγαλω.... θα με πνιξουν...
Ενταξει δεν ειναι ολα ασχημα.και τα καλα τα μοιραζομαι με καποιους φιλους και εδω ειδα καποιους που ειχα ξεχασει..
Παρηγορια τα λογια καποιων απο αυτους!Δεν το περιμενα στο μικρο( σε πολλους τομεις) νησι μας,να υπαρχουν ευαισθητοι...μπα μαλλον εγω τους ειχα ξεχασει.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ και χαρα και εκφραση και λυτρωση και σωτηρια και ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ..

Για τις περιπετειες μου θα αρχισω να λεω στο επομενο post.
Πρεπει να παω στο λιμανι να υποδεχθω καποιο πολυ αγαπημενο προσωπο..
τα λεμε...